Rooibos wordt gemaakt van de naaldvormige bladeren van de aspalathus linearis. De rooibosstruik groeit in lage bosjes in de omgeving van de cederberg in Zuid-Afrika. De naalden zijn groen van kleur bij het oogsten. Ze worden in stukjes gehakt en vervolgens gefermenteerd, waardoor de roodbruine kleur ontstaat.

Rooibos is dus niet afkomstig van de theeplant, camellia sinensis. De rooibosstruik wordt sinds 1930 gekweekt voor het verkrijgen van een op thee lijkende drank. In tegenstelling tot thee bevat rooibos geen cafeïne en weinig tanine, die in gewone thee voor de lichtbittere smaak zorgt.

In Zuid-Afrika wordt rooibos al duizenden jaren door de lokale bevolking gebruikt als middel tegen huidproblemen. Het verzacht de huid en zorgt voor verlichting bij huidirritaties en jeuk.

De populaire drank is om meerdere redenen gezond. Naast huidproblematiek wordt rooibos ook beschreven tegen aandoeningen als astma, maagklachten en hooikoorts. Rooibos bevat verschillende mineralen en antioxidanten, zoals: AHA-zuren (tegen huidveroudering), calcium, fluoride, kalium, koper, magnesium en mangaan.

Naast dit alles is rooibos een smaakvolle warme drank, die koud ook als ijsthee gedronken kan worden.